Vandaag wil ik graag twee megatips met je bespreken.
Ten eerste: RICHT JE OP OPLOSSINGEN!
Ten tweede: LAAT ZE HET ZELF OPLOSSEN!
Stel je voor dat je kind iets fout doet, hij breekt iets, doet iemand pijn, trekt aan de haren van zijn zusje, heeft weer zijn huiswerk vergeten, is brutaal, doet haar klusjes niet… je snapt het wel, zoiets.
Wat doe jij dan? Ben jij een van die ouders die dan meteen begint te regelen of helemaal in de stress schiet, “het komt nooit meer goed” denkt, verwoed probeert de boel te sussen, straf uitdeelt, een preek afsteekt, of de ‘ik heb het je toch zoveel keer gezegd-‘ tirade afsteekt.
En helpt het? Is het daarna over? Maakt je kind de ‘fout’ niet meer?
Hoe zou het voor je zijn als je dit allemaal niet hoeft te doen? Als je kalm kunt blijven, als je weet wat je kunt doen in zo’n situatie…
Ik wil je graag bekend maken met de twee concepten: Richt je op oplossingen en Laat het ze zelf doen!
Bovenstaande paniekreacties op gedrag van een ander, richten zich niet op echte oplossingen. Wat er hoogstens gebeurt is dat je kind zich slecht voelt over zichzelf, of over de ander, of over jou. En wat heeft dat voor gevolg? Je kind doet misschien de volgende keer wat voorzichter uit angst voor straf of om jouw goedkeuring te krijgen, of doet wat stiekemer om ervoor te zorgen dat jij het niet merkt… of trekt zich terug en wordt stil, dromerig of…
Richten op oplossingen zorgt ervoor dat je je kind helpt echt iets te leren, niet omdat jij dat zo graag wilt, maar omdat je kind daar baat bij heeft.
Als volwassene zijn wij vaak een tikje bevooroordeeld over het vermogen van kinderen. We realiseren ons ook niet hoezeer wij onderschatten hoe goed kinderen oplossingen kunnen vinden voor problemen die ze ondervinden, en ze kunnen daar vaak een goed voorstel over doen. Wanneer wij ons mengen in conflicten die kinderen onderling hebben zorgen we er onbedoeld vaak voor dat de zaak escaleert. Kinderen hebben een manier om zaken effectief en efficiënt op te lossen. Misschien gebruiken ze niet altijd dezelfde methode of oplossing die wij zouden gebruiken maar soms zijn kinderen zelfs beter in conflicthantering dan wij zijn. (Bedenk je maar eens hoe dat gaat in een buurt waar de volwassenen elkaar niet meer aankijken en de kinderen hun ruzies alweer vergeten zijn en vrolijk samen verder spelen.)
Geef kinderen de mogelijkheid om hun problemen op hun eigen manier op te lossen!
Wil je toch met je kind over wat er gebeurd is praten, en hem of haar helpen tot een oplossing te komen, gebruik dan de volgende stappen:
1. Vraag wat er gebeurde en hoe je kind zich daarbij voelde. Vraag goed door, zodat je het gezichtspunt van je kind snapt. ‘Wat gebeurde er toen?’ ‘Hoe voelde je je toen?’
2. Toon empathie en laat merken dat je hebt begrepen wat je kind vertelt.
3. Vraag wat je kind als mogelijke oplossingen ziet, luister goed, geef terug, vraag of hij of zij meer mogelijke oplossingen ziet.
4. Als je zelf ook een mogelijke oplossing wilt aandragen, vraag dan of je kind dat wil horen, en geef daarna jouw mogelijke oplossing(en).
5. Vraag je kind welke oplossing hij of zij wil kiezen en uitproberen.
6. Vind je het nodig dan kun je hierna afspreken of jullie er na x tijd op terug komen om te bespreken hoe het gegaan is.
Ik hoor graag wat jij hiervan vindt, of je dit al doet, of je het gaat proberen…
Wil je meer leren over Positive Discipline? Overweeg dan om een online cursus mee te doen of om een opleiding te doen in Positive Discipline.
Sta je al ingeschreven om de gratis tips via je email te ontvangen? Zo niet, geef je dan hier op en ontvang tevens mijn gratis e-boek ‘Help mijn kind luistert niet!’
Liefs, Neda
